Al 27 jaar werkt Saskia, met recht een ervaren rot in het vak, in de zorg voor mensen met complexe problemen. Onder andere bij De Winckelsteegh, een locatie van Pluryn in Nijmegen, maar inmiddels al een aantal jaar bij De Slottuin in Beuningen: “Hier wonen (jong)volwassenen met een matig tot ernstig verstandelijke beperking. Een aantal bewoners heeft ook een lichamelijke beperking. Iedereen heeft echt zijn eigen (specifieke) begeleidingsvraag. Dat maakt werken hier heel divers, maar ook uitdagend.”
“Er wonen hier nu 11 cliënten. Het pand is opgedeeld in twee delen. Aan de ene kant wonen zes bewoners, vijf aan de andere. Iedereen heeft een eigen kamer, die vaak is ingericht door ouders of familie. De jongste bewoner is 18 jaar, de oudste 32, verstandelijk functioneren de cliënten op ‘peuter/kleuterniveau’. Daarin zit ook nog veel verschil. Sommige bewoners kunnen zichzelf bijvoorbeeld aankleden, anderen hebben daar hulp bij nodig. Die individuele begeleidingsvraag maakt het soms moeilijk om dagprogramma’s op elkaar af te stemmen. Er is een basis: opstaan, ontbijten, naar dagbesteding gaan, eten en naar bed gaan. Maar alles daaromheen is maatwerk.”
Steeds complexer “De begeleidingsvraag was hier niet altijd zo complex. De Slottuin is ooit ontstaan als ouderinitiatief. Cliënten, zonder complex gedrag of grote begeleidingsbehoefte, zouden hier gewoon lekker komen wonen. De ouders zijn daarvoor destijds in zee gegaan met De Winckelsteegh. Met de jaren is de doelgroep hier stilletjes aan veranderd, steeds complexer geworden. Dat zie je eigenlijk overal in de zorg terug. Even, door de transitie van zorg naar gemeentes, vielen we niet meer onder De Winckelsteegh. Dat was soms lastig, want de doelgroepen lagen dicht bij elkaar. We werkten ook nog altijd veel samen. Bewoners hier gaan bijvoorbeeld dagelijks naar dagbesteding bij De Winckelsteegh. Sinds kort horen we weer bij De Winckelsteegh. Dat maakt het makkelijker.”
Goede leerschool “De Slottuin is echt een mooie (leer)plek. Als stagiair of beginnend professional kun je hier een hoop ervaring opdoen, maar ook als je al wat langer in de zorg werkt is het hier uitdagend. Je krijgt hier met van alles te maken: gedrag, verzorging en complexe communicatie. Wat ik zelf hier echt heel leuk vind, is de diversiteit van de bewoners en het zoeken naar de juiste manier om iemand te raken, met iemand te communiceren. Daarin moet je soms heel creatief zijn. Als persoonlijk begeleider heb ik daarnaast natuurlijk ook nog wat extra taken en verantwoordelijkheden: zoals het contact met ouders, specialisten, de avg-arts. Soms is dat veel regelwerk. Maar dat extra stapje dat ervoor zorgt dat de cliënt een goed leven heeft, zet ik maar wat graag. Daar haal ik veel plezier en energie uit.”