Na een motorongeluk lag Marcel Janssen (56) drie maanden in coma. Hij hield er lichte hersenschade aan over en krijgt drie dagen per week ondersteuning bij het NAH-centrum in Tiel. Na bemiddeling van trajectcoach (arbeids)participatie André Scheerder van Pluryn werkt hij nu ook bij Autorecycling Reuvers.

Bij binnenkomst begroet Marcel iedereen met een luid ‘Goedemorgen!’ en steekt zijn arm enthousiast in de lucht. Je kunt niet om hem heen. Brede glimlach, guitige ogen, soms bijna tranen van het lachen en helder van geest: dat is Marcel. Pratend is hij moeilijk te volgen maar dat houdt hem niet tegen om met volle teugen van het leven te genieten.

Dat lukt extra goed nu hij sinds vier jaar zelfstandig woont en sinds vier maanden een dag in de week bij Autorecycling Reuvers werkt. In de werkplaats haalt hij auto-onderdelen vakkundig uit elkaar. “Demontage klinkt beter dan slopen”, zegt hij lachend.

Deodorant en motorolie
Marcel heeft altijd veel met auto’s en motoren gehad. Inmiddels heeft hij echte monteurshanden, met zwarte randen bij de nagels. “Wat de een heeft met deodorant, heb ik met motorolie”, zegt hij trots. In 1992 was hij op zijn motor op weg naar zijn werk. Op een rotonde werd hij aangereden door een busje. Drie maanden lag hij in coma. “Mijn vrouw beviel in die tijd van onze dochter. Zij kent mij alleen zoals ik nu ben. We zien elkaar elke week.”

Na de tijd in coma volgde een lange revalidatie. Marcel: “Door logopedie begon ik steeds beter te praten. Nu kan ik mijn gedachten spuien en zeggen wat ik voel.” Volgens Marcel is zijn karakter niet veranderd door het ongeluk, hij is altijd vrolijk en tegendraads geweest, maar lichamelijk zal hij nooit meer de oude worden. “Ik was niet meer dezelfde als daarvoor en na het ongeluk zijn mijn vrouw en ik gescheiden.”

Storing op de lijn
Marcel is tevreden met zijn leven zoals het nu is. “Ik vind het heel fijn om zelfstandig te wonen. Dat gaat goed met eens per week huishoudelijke hulp en eten uit de magnetron.” Na een dag werken bij Reuvers is de pijp ’s avonds wel leeg. “Helemaal kapot ben ik dan. Heerlijk moe. Ik werk altijd hard, dat past bij mij. Je kunt de aard van het beestje niet veranderen.”

Vanwege zijn spraakprobleem was het lastig om contact te leggen met een bedrijf. “Als ik bel, denkt iedereen dat er storing op de lijn is.” André Scheerder, trajectcoach (arbeids)participatie, hielp Marcel op weg door met een bedrijf in gesprek te gaan. André: “Ik had niet durven dromen dat ze meteen ja zouden zeggen. Het is altijd de vraag of een bedrijf open staat voor iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt.” “Tekortkoming”, zegt Marcel nuchter. Hij kan goed met zijn beperking omgaan. “Gewoon doen, niet teveel denken. Niet zielig in je rolstoel roepen dat je invalide bent. Bij Reuvers heb ik de tijd van mijn leven.”