In dit filmpje hoor je er meer over.
In 2004 ontvluchtte Saed (34) het geweld van de burgeroorlog in Somalië. Veertien jaar later heeft hij helemaal zijn draai gevonden in de Nijmeegse wijk Hatert. Hij vond werk, een woning en werd ook nog eens Nederlander. Met dank aan zijn doorzettingsvermogen en de ondersteuning van de WijKring en Pluryn.
Werk maken van zijn toekomst in Nederland. Dat wilde Saed toen hij na zes maanden een voorlopige verblijfsvergunning kreeg. “In Somalië was ik nooit naar school geweest. Daarom was het heel moeilijk om hier ineens een vreemde taal en vaardigheden te leren. ’s Ochtends ging ik naar school, ’s middags werkte ik met behoud van uitkering. Ik heb van alles gedaan: timmeren, meubels repareren, werken in het groen en bij een schoonmaakbedrijf.” WijKring Maar in zijn vrije tijd zat Saed ook niet stil. “Ik kwam terecht bij Van Tuin Tot Bord in het Willemskwartier. Je kookt dan samen met buurtbewoners met de groenten uit de moestuin. Zo leer je mensen kennen en de taal te spreken.” Saed ontmoette er Lieke, een stagiaire van Pluryn. Zij bracht hem in contact met de WijKring in Grootstal en Hatert. “In groepen van negen mensen kom je elke week bij elkaar. Je wisselt dingen uit, bespreekt problemen en ondersteunt elkaar. Je probeert zoveel mogelijk samen naar oplossingen te zoeken.” Er is ook nog een ring van buurtbewoners om de groep heen die de deelnemers aan de WijKring - een initiatief dat onder meer ondersteund wordt door Pluryn en Bindkracht10 - helpen om de omgeving te ontdekken. “Iedereen leert van elkaar want iedereen heeft iets waar hij goed in is.” Groot feest Elke deelnemer aan de WijKring maakt een toekomstplan met dromen die hij of zij wil realiseren. Saed haalt een grote rol papier uit de kast. Zijn doelen staan rechts, en links de stappen die hij moet zetten om er te komen. Veel dromen zijn al uitgekomen. “Via de WijKring heb ik me ingeschreven voor een woning en die heb ik nu. Net als een echte baan met een echt salaris: ik werk weer in het groen bij de DAR. En sinds twee jaar heb ik een Nederlands paspoort. Ik heb 600 uur aan mijn inburgering gewerkt. Daar ben ik echt trots op. We hebben het gevierd met een groot feest met Nederlandse hapjes en muziek.”
Saed heeft ook een grote vriendenkring opgebouwd. Veel mensen kent hij van zijn bezoeken aan de moskee. “Maar ook met de Nederlandse mensen in de buurt heb ik een goede band.” Saed blijft de WijKring trouw. Daarnaast krijgt hij nog ambulante ondersteuning van Lieke van Pluryn. “Maar die wordt langzaam afgebouwd, want ik word steeds zelfstandiger.” Toch is er nog één droom die werkelijkheid moet worden. Saed wijst naar twee ringetjes op de rol papier. “Een vrouw en een gezin met leuke kinderen. Als dat uit zou komen, zou het helemaal perfect zijn.”